Kan dit onderzoek het mechanisme van eetbuien verklaren?
Obesitas wordt tegenwoordig gezien als een wereldwijde epidemie die mondiale gezondheidsorganisaties met moeite onder controle krijgen. Dit ongezonde fenomeen is nauw verbonden met economische ontwikkeling, wat de perfecte context creëert voor de ‘verspreiding’ van schadelijke eetgewoonten zoals eetbuien.
Om beter te begrijpen hoe zogenaamde obesogene omgevingen kunnen leiden tot eetbuien en obesitas kunnen bevorderen, besloten Mara Dierssen van het Centre for Genomic Regulation en Rafael Maldonado van de Pompeu Fabra Universiteit – beiden gevestigd in Barcelona, Spanje – om een identieke omgeving in het laboratorium te simuleren.
Obesogene omgevingen worden door de onderzoekers gedefinieerd als ” alle invloeden die de omgeving of leefomstandigheden hebben op de bevordering van obesitas bij individuen of populaties“.
De resultaten van deze proef werden gepubliceerd als twee complementaire artikelen in het tijdschrift Verslavingsbiologie [1].
Hoe leidt de omgeving tot eetbuien?
Dierssen en Maldonado creëerden met de hulp van hun collega’s een obesogene omgeving voor de knaagdieren door ze verschillende voedingsopties aan te bieden.
De dieren kregen gewoon voedsel, d.w.z. het soort voedsel dat ze normaal gesproken zouden eten als onderdeel van een uitgebalanceerd dieet.
De onderzoekers voegden een mengsel toe van stukjes chocolade uit een reeks commercieel verkrijgbare chocoladerepen. Ze voegden ook de optie van vetrijk voedsel toe.
Het is interessant dat toen de onderzoekers de knaagdieren een overvloedig maar ongezond voedselalternatief boden, het niet lang duurde voordat de muizen begonnen met overeten, verslavingsgedrag vertoonden en daardoor overgewicht kregen.
In één onthullend geval gaven de onderzoekers de dieren toegang tot chocolade gedurende slechts 1 uur per dag.
Deze tijdsbeperking zorgde ervoor dat de muizen dwangmatig eetbuien kregen van het zoete mengsel. In slechts 1 uur consumeerden de muizen het equivalent van wat ze normaal gesproken op een hele dag zouden eten.
En net als mensen die tekenen van verslaving of eetbuien vertonenwachtten de muizen liever tot ze de chocolade kregen dan dat ze het gewone voedsel aten dat constant voor hen beschikbaar was, ondanks het feit dat de chocolade hen niet de voedingsstoffen bood die ze nodig hadden en niet effectief was in het verminderen van hun hongergevoel.
Bovendien begonnen de muizen die chocolade of een vetrijk dieet aten een duidelijke verandering in hun dagelijkse eetroutine te vertonen.
Nog een interessant feit!
Muizen eten normaal gesproken het liefst ‘s nachts, maar deze knaagdieren begonnen de voorkeur te geven aan eten overdag. Ze kozen er ook voor om vaker te eten, in de vorm van snacks, in plaats van gewone maaltijden, die groter en minder frequent waren.
Eetbuien: een vicieuze cirkel
Onderzoekers hebben opgemerkt dat mensen met overgewicht die proberen af te vallen door een dieet te volgen of gezondere eetgewoonten aan te nemen, over het algemeen de neiging hebben om terug te vallen na deelname aan afslankprogramma’s of initiatieven.
Dit patroon is een groot obstakel als het gaat om het volhouden van gezond eetgedrag.
Op basis van de resultaten van hun experimenten suggereren Dierssen en Maldonado dat de belangrijkste oorzaak van deze terugvallen kan worden verklaard door het feit dat obesogene omgevingen de controle van mensen over hun eetgewoonten veranderen.
Daardoor kunnen ze gemakkelijk in een vicieuze cirkel terechtkomen waarbij de ene ongezonde keuze leidt tot de andere, enzovoort.
“Onze resultaten toonden aan dat langdurige blootstelling aan calorierijke diëten het vermogen om eetgedrag te controleren verandert, wat leidt tot negatieve effecten op de cognitieve processen die verantwoordelijk zijn voor rationele controle over voedselinname,” legt Maldonado uit.
Dierssen merkt ook op dat sommige stofwisselingsziekten niet alleen het gevolg zijn van biologische factoren, maar ook kunnen worden veroorzaakt door ongecontroleerd eetgedrag.
“Obesitas is niet alleen een stofwisselingsziekte – het is een gedragsprobleem. Mensen met overgewicht of obesitas wordt over het algemeen verteld dat ze minder moeten eten en meer moeten bewegen, maar dat is te simplistisch. dat is te simplistisch.
We moeten naar het hele proces kijken: door het gedrag te begrijpen dat tot obesitas leidt en de verklikkers vroegtijdig te herkennen, kunnen we therapieën of behandelingen vinden om overgewicht te voorkomen“.
De volgende fase van het onderzoek van Dierssen en Maldonado zal bestaan uit verder onderzoek naar verslavingsgedrag, zowel bij dieren als bij mensen die de neiging hebben om te veel te eten.
“Het is heel moeilijk om succesvol af te vallen en veel mensen raken uiteindelijk verstrikt in een cyclus van jojo-eten”, zegt Dierssen.
“Deze studies onthullen de belangrijkste gedrags- en cognitieve veranderingen die worden bevorderd door hypercalorische voedselinname, die cruciaal zouden kunnen zijn voor herhaalde gewichtstoename en de moeilijkheden van een goede dieetcontrole,” concludeert Maldonado.
