Dit zijn 4 kookfouten waardoor je aankomt
Thuis koken klinkt als een veel gezondere optie dan uit eten gaan, toch?
Een recent onderzoek toonde aan dat vrouwen van middelbare leeftijd die meer tijd besteedden aan thuis koken meer kans hadden om het metabool syndroom te voorkomen. Deze studie was meer gebaseerd op het concept van thuis koken dan op de gezondheid van gekookte maaltijden.
Met andere woorden, de onderzoekers benadrukten dat thuis koken altijd een goede gelegenheid is om gezond te eten.
Hier zijn 4 kookfouten die ervoor kunnen zorgen dat je aankomt zonder dat je het weet.
Je knabbelt terwijl je kookt
Een van de kookfouten waardoor je aankomt, is je niet realiseren hoeveel je eet terwijl je je maaltijd bereidt.
Het is makkelijk om een glas of twee wijn achterover te slaan, blokjes kaas naar binnen te werken of ander voedsel door te slikken zonder dat je het doorhebt.
Dit gedachteloze, onbewuste knabbelen kan gemakkelijk 300 of 400 extra calorieën aan je dieet toevoegen.
– De oplossing:
De voor de hand liggende oplossing is dat je moet stoppen met snacken.
Maar als je het niet kunt laten tijdens het koken, overweeg dan om caloriearme rauwkost te eten, zoals paprika of komkommer in plakjes.
Ter compensatie kun je ook bepaalde ingrediënten verminderen, te beginnen met de hoeveelheid olie die je gewoonlijk gebruikt.
Je overlaadt je gerechten met (gezonde) koolhydraten
Veel gezondheidsbewuste mensen zijn erin geslaagd om wit brood en pasta op te geven ten gunste van gezonde zetmelen zoals quinoa, wilde rijst of linzen.
Dit is ongetwijfeld een heel goede beslissing, zolang je maar niet in de val trapt om te veel van deze gezonde voedingsmiddelen te eten.
Want als je dat wel doet, worden je inspanningen om af te vallen gesaboteerd!
Zoals je zou moeten weten, is het niet aan te raden om koolhydraten volledig uit je dieet te schrappen, maar wel om hoeveelheden te eten die in verhouding staan tot je energiebehoefte.
Als je bijvoorbeeld veel tijd zittend doorbrengt, moet je portie zetmeelrijke voedingsmiddelen tussen een half kopje en een kopje liggen.
Deze hoeveelheid wordt alleen ter informatie gegeven en kan naar boven worden bijgesteld als je jong en lichamelijk actief bent en naar beneden als je ouder en minder actief bent.
Deze portie moet waar nodig worden gecombineerd met een royale portie groenten met mager eiwit en een beetje mager vet.
– De oplossing:
De truc is om de rollen om te draaien.
Het groentegedeelte van je gerecht moet de hoofdattractie zijn en het zetmeelgedeelte moet een accessoire of aanvulling zijn.
Je gebruikt (veel) kaas
Velen van ons gebruiken kaas (om niet te zeggen te veel kaas) in onze keuken en het is bijna ondenkbaar om het op te geven.
Maar we moeten ons er ook van bewust zijn dat kaas een directe bron is van extra calorieën, die worden opgeslagen als vet.
Een pakje cheddarkaas bevat ongeveer 4 keer zoveel calorieën en 9 keer zoveel vet als een kipfilet zonder vel.
Het is waar dat het een bron van eiwitten is, maar het is ook een aanzienlijke bron van vet.
– De oplossing:
Als je kaas niet helemaal wilt opgeven, zie het dan als een smaakmaker en gebruik het spaarzaam.
Je geniet (te vaak) van een toetje
We hebben allemaal die onweerstaanbare drang naar iets zoets na het eten.
Maar één koekje wordt al gauw drie koekjes en een portie ijs wordt al gauw een hele schaal.
De verleiding is te groot en onze weerstand wordt voortdurend op de proef gesteld!
– De oplossing:
Het verlangen naar zoetigheid wordt vaak aangewakkerd door emoties, zoals de behoefte aan beloning of troost.
Het is daarom aan te raden om je meer te richten op de gevoelens (die de bron zijn) dan op het eten zelf.
Als je een andere, gezondere manier kunt vinden om je emotionele behoeften te bevredigen, zal het verlangen naar zoetigheid vanzelf afnemen totdat het helemaal verdwijnt.
Als dat niet werkt, kun je kiezen voor een paar stukken pure chocolade of gewoon ruimte maken voor dat incidentele toetje (en natuurlijk de extra calorieën) door de hoeveelheid koolhydraten en vet in je maaltijd te verminderen.
Het draait allemaal om balans, denk erover na!
