10 tekenen en symptomen van jodiumtekort
Jodium is een essentieel mineraal dat niet door het lichaam wordt aangemaakt. Het wordt door de schildklier gebruikt om schildklierhormonen te produceren, die de groei en het herstel van beschadigde cellen regelen en een gezonde stofwisseling bevorderen.
Volgens statistieken heeft ongeveer een derde van de wereldbevolking een tekort aan jodium. De mensen die het meest getroffen worden door dit tekort zijn :
- Zwangere vrouwen.
- Inwoners van bepaalde landen waar heel weinig jodium in de bodem zit, zoals Zuid-Azië, Nieuw-Zeeland en bepaalde Europese landen.
- Mensen die niet-gejodeerd zout gebruiken.
- Vegetariërs of veganisten.
In de Verenigde Staten daarentegen, waar de voedselvoorziening rijk is aan mineralen, zijn gevallen van jodiumtekort zeer zeldzaam.
Een tekort aan jodium kan leiden tot vervelende en zelfs ernstige complicaties voor de gezondheid. Deze omvatten nekzwelling, zwangerschapsgerelateerde problemen, gewichtstoename en leerproblemen. De symptomen lijken erg op die van hypothyreoïdie.
Hier zijn 10 tekenen en symptomen van jodiumtekort waar je op moet letten.
1. Zwelling van de nek
Een zwelling vooraan in de nek is het meest voorkomende symptoom van jodiumtekort. Dit wordt struma genoemd (een vaak zichtbare vergroting van de schildklier).
Wanneer het lichaam te weinig jodium heeft, produceert deze klier niet genoeg schildklierhormoon. Om dit te compenseren werkt hij twee keer zo hard om zijn productie te verhogen, wat resulteert in struma.
Gelukkig kunnen deze gevallen gemakkelijk worden behandeld door de dagelijkse jodiuminname te verhogen.
Als een struma echter niet op tijd wordt behandeld (bijvoorbeeld jarenlang), kan het blijvende schade aan de schildklier veroorzaken.
2. Snelle, onverklaarbare gewichtstoename
Snelle gewichtstoename is een ander teken van jodiumtekort. Het product ontstaat meestal als het lichaam niet genoeg jodium heeft om schildklierhormonen te maken.
Dit komt omdat schildklierhormonen verantwoordelijk zijn voor de snelheid van het basaalmetabolisme, het proces waarbij het lichaam voedsel omzet in energie en warmte. Als het niveau van deze hormonen laag is, verbrandt het lichaam minder calorieën, die vervolgens worden opgeslagen als vet.
Jodium toevoegen aan je dieet kan helpen om de effecten van een trage stofwisseling om te keren.
3. Je moe en zwak voelen
Je moe en zwak voelen is ook een veelvoorkomend symptoom van een jodiumtekort.
Eén studie [1] heeft aangetoond dat bijna 80% van de mensen die lijden aan lage schildklierhormoonspiegels als gevolg van jodiumtekort zich moe, lusteloos en zwak voelen. Schildklierhormonen helpen het lichaam energie te produceren.
Een daling van de schildklierhormoonspiegels als gevolg van een jodiumtekort heeft een negatieve invloed op de energiereserves die het lichaam produceert, wat leidt tot vermoeidheid en zwakte.
4. Haaruitval
Schildklierhormonen helpen de groei van haarfollikels regelen. Haarzakjes stoppen met regenereren als de schildklierhormoonspiegels laag zijn. Dit kan leiden tot haaruitval.
Volgens een onderzoek [2] uitgevoerd bij 700 vrijwilligers, had 30% van de mensen met een laag schildklierhormoongehalte last van haaruitval.
Een andere studie [3] toonde echter aan dat lage schildklierhormoonspiegels alleen haaruitval lijken te veroorzaken bij mensen met een familiegeschiedenis van haaruitval.
Als je last hebt van haaruitval door een tekort aan jodium, kan het binnenkrijgen van voldoende jodium helpen om de schildklierhormoonspiegels te corrigeren en haaruitval te stoppen.
5. Droge, schilferige huid
Een tekort aan jodium kan leiden tot een droge, schilferige huid.
Sommige studies hebben zelfs aangetoond dat 77% van de mensen met een laag schildklierhormoongehalte last kan hebben van een droge, schilferige huid. [4]. Schildklierhormonen helpen huidcellen te regenereren. Als de schildklierspiegels laag zijn, wordt deze regeneratie verzwakt, wat kan leiden tot een droge, schilferige huid. [5].
Daarnaast helpen schildklierhormonen het lichaam om transpiratie te reguleren, waardoor de huid gehydrateerd blijft.
Mensen met lage schildklierhormoonspiegels hebben de neiging om minder te zweten dan mensen met normale schildklierhormoonspiegels. [6, 7].
6. Abnormaal gevoel van kou
Jodiumtekort kan ook leiden tot een gevoel van kou.
Sommige studies hebben zelfs aangetoond dat meer dan 80% van de mensen met lage schildklierhormoonspiegels zich gevoeliger dan normaal voelen voor koude temperaturen.
Verminderde schildklierhormoonspiegels leiden tot een vertraging van het metabolisme, wat op zijn beurt leidt tot een daling van de thermogenese en dus van de lichaamswarmte. [8, 9].
Bovendien helpen schildklierhormonen om de activiteit van je bruine vet te stimuleren, een type vet dat Verantwoordelijk is voor de warmteproductie.
Dit betekent dat lage schildklierhormoonspiegels, die kunnen worden veroorzaakt door jodiumtekort, kunnen voorkomen dat bruin vet zijn werk doet. [10, 11].
7. Veranderingen in hartslag
De hartslag is het aantal slagen per minuut. Deze hartslag kan worden beïnvloed door het jodiumgehalte in het lichaam.
Een tekort aan jodium kan ervoor zorgen dat het hart langzamer klopt dan normaal, terwijl een hoog jodiumgehalte ervoor kan zorgen dat het hart sneller klopt dan normaal. [12, 13].
Ernstig jodiumtekort kan leiden tot een abnormaal langzame hartslag. Dit kan leiden tot een gevoel van zwakte, vermoeidheid en duizeligheid.
In extreme gevallen kan dit leiden tot bewustzijnsverlies. [14].
8. Leer- en geheugenproblemen
Een tekort aan jodium kan het vermogen om te leren en te onthouden beïnvloeden.
Uit een onderzoek onder meer dan 1.000 volwassenen bleek dat degenen met hogere schildklierhormoonspiegels beter presteerden op leer- en geheugentests dan degenen met lagere schildklierhormoonspiegels. [15].
Schildklierhormonen helpen de hersenen groeien en ontwikkelen. Daarom kan een tekort aan jodium, dat nodig is voor de productie van schildklierhormonen, de ontwikkeling van de hersenen verminderen.
Studies hebben zelfs aangetoond dat de hippocampus, het deel van de hersenen dat het langetermijngeheugen controleert, kleiner lijkt te zijn bij mensen met een laag schildklierhormoongehalte. [16].
9. Problemen tijdens de zwangerschap
Zwangere vrouwen lopen een groot risico op jodiumtekort.
Tijdens de zwangerschap moet de moeder voldoende jodium binnenkrijgen om aan haar eigen behoeften en die van haar baby te voldoen. Ook tijdens de borstvoedingsperiode moet aan deze behoeften worden voldaan.
Een tekort aan jodium tijdens de zwangerschap en het geven van borstvoeding kan bijwerkingen veroorzaken bij zowel de moeder als de baby.
Moeders kunnen symptomen ervaren van een onderactieve schildklier, zoals struma, zwakte, vermoeidheid en een koud gevoel.
Een tekort aan jodium bij baby’s kan de lichamelijke groei en de ontwikkeling van de hersenen belemmeren. Bovendien kan een ernstig jodiumtekort het risico op doodgeboorte verhogen.
10. Jodiumtekort kan ook je menstruatie verstoren
Zware, onregelmatige menstruatiebloedingen kunnen optreden als gevolg van een jodiumtekort.
Zoals de meeste symptomen van een jodiumtekort, wordt dit ook in verband gebracht met lage schildklierhormoonspiegels, omdat jodium nodig is om schildklierhormonen aan te maken.
In een onderzoek had 68% van de vrouwen met een laag schildklierhormoongehalte een onregelmatige menstruatiecyclus, vergeleken met slechts 12% van de gezonde vrouwen. [17].
Onderzoek heeft ook aangetoond dat vrouwen met lage schildklierhormoonspiegels vaker menstruele cycli hebben met zware bloedingen. Dit komt omdat schildklierhormonen de signalen verstoren van hormonen die betrokken zijn bij de menstruatiecyclus.
Natuurlijke oplossingen voor jodiumtekort
Er zijn maar weinig goede bronnen van jodium in de voeding. Dit is een van de redenen waarom jodiumtekort over de hele wereld veel voorkomt.
De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH) is 150 mcg per dag. Deze dagelijkse inname zou moeten voldoen aan de behoeften van 97-98% van alle gezonde volwassenen.
Zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven hebben echter meer nodig. Zwangere vrouwen hebben 220 mcg per dag nodig en vrouwen die borstvoeding geven 290 mcg per dag.
De volgende voedingsmiddelen zijn uitstekende bronnen van jodium:
- Zeewier, gedroogd heel blad – 11-1,989% van ADH
- Kabeljauw (85 g) – 66% van ADH
- 1 yoghurt – 50% van de ADH
- Gejodeerd zout, 1/4 theelepel (1,5 g) – 47% van de ADH
- Garnalen (85 g) – 23% van de ADH
- 1 groot ei – 16% van de ADH
- Tonijn uit blik (85 g) – 11% van ADH
- 5 gedroogde pruimen – 9% van de ADH
Zeewier is over het algemeen een uitstekende bron van jodium, maar dit hangt af van waar het vandaan komt. Zeewier uit bepaalde landen, zoals Japan, is rijk aan jodium.
Kleinere hoeveelheden van dit mineraal komen ook voor in voedingsmiddelen zoals vis, schaaldieren, rundvlees, kip, lima- en pintobonen, melk en andere zuivelproducten.
De beste manier om voldoende jodium binnen te krijgen is door gejodeerd zout aan je maaltijden toe te voegen. Een halve theelepel (3 g) per dag is voldoende om een tekort te voorkomen.
Als je denkt dat je een jodiumtekort hebt, kun je het beste je huisarts raadplegen. Die zal je controleren op tekenen van zwelling (een struma) of een urinemonster nemen om je jodiumgehalte te controleren.
