Een betrouwbare bron voor veel onderwerpen.
Kegeloefeningen zijn oefeningen om de bekkenbodemspieren te versterken. Ze worden gebruikt bij de behandeling van incontinentie. Ze zijn geschikt voor vrouwen en mannen van alle leeftijden.
Tegenwoordig maken deze oefeningen deel uit van wat bekend staat als seksuele gymnastiek en omvatten ze verschillende oefeningen die gericht zijn op de spieren die betrokken zijn bij onze activiteit in bed! Veel trainers maken er reclame voor, maar veel artsen raden ze ook aan voor patiënten die lijden aan vroegtijdige zaadlozing.
Wat zijn deze Kegel-oefeningen precies? Werken ze echt of is het gewoon weer een marketingtruc? We beantwoorden je vragen vandaag.
Arnold Kegel was een Amerikaanse gynaecoloog die vooral bekend is om zijn werk aan de bekkenbodemspieren. We noemen ze meestal de spieren van Kegel.
Deze arts en onderzoeker vond zelfs een perineometer uit: een instrument om de kracht van vrijwillige contracties van de bekkenbodemspieren te meten.
Het werk van onze vriend leidde ertoe dat hij eind jaren veertig Kegel-oefeningen introduceerde. Dit is een reeks oefeningen om de pubococcygeus spier te versterken. Ze bestaan uit het afwisselend samentrekken en ontspannen van de spieren die de bekkenbodem vormen.
Een korte uitleg over onze biologische configuratie is op zijn plaats!
De bekkenbodemspieren hechten aan het schaambeen en het stuitbeen en ondersteunen de blaas als een hangmat. We kunnen deze spieren samentrekken en ontspannen. Als ze gespannen of samengetrokken zijn, wordt de urinebuis (de buis waardoor de urine van de blaas naar de buitenkant van het lichaam stroomt) samengedrukt en wordt de urine in de blaas gehouden. Als de spieren stevig zijn, lekt de urine niet. Maar als ze zwak zijn, hebben ze niet de kracht om de urinebuis volledig gesloten te houden en kan er urine gaan lekken. Bekkenbodemoefeningen helpen deze “hangmat” te versterken en houden de urinebuis gesloten en de urine in de blaas.
Omdat Kegel-oefeningen niet invasief zijn (ze maken het mogelijk om een chirurgische behandeling te vermijden), staan ze hoog aangeschreven bij urologen en organisaties die incontinente mensen helpen. Patiënten worden geholpen om zich bewust te worden van hun bekkenspieren en om ermee te werken.
In Canada wordt vaak aangeraden om een “biofeedback”-apparaat te gebruiken om patiënten te helpen hun spieren te herkennen (het apparaat bevat een aangesloten vaginale of anale sonde). Met biofeedback kunnen de spiercontracties op een scherm worden weergegeven. Deze zelfde apparaten kunnen nog een andere functie hebben, namelijk elektrostimulatie. Deze techniek wordt gebruikt als de patiënt niet in staat is om ze zelf te identificeren of zijn spieren samen te trekken.
Deze oefeningen worden meestal voorgeschreven aan mensen die lijden aan incontinentie. Kegeloefeningen kunnen goede resultaten geven bij de behandeling van incontinentie bij mannen en vrouwen.
Het doel van Kegel-oefeningen is het herstellen van de spierspanning en -kracht van de pubococcygeusspier om bekkenbodemproblemen te voorkomen of te verminderen. Ze zijn ook nuttig bij de behandeling van vaginale en baarmoederverzakking bij vrouwen.
Tijdens de zwangerschap is het ook raadzaam om deze oefeningen te doen, zodat vrouwen zich meer bewust worden van dit deel van het lichaam, zodat ze de uittreding van de baby via het perineum beter kunnen controleren. Na de bevalling zijn Kegel-oefeningen nuttig om de vaginale spierspanning terug te krijgen.
Onze genitaliën zijn er niet alleen voor de urinaire functies! Kegeloefeningen worden ook aanbevolen om het seksuele plezier tijdens geslachtsgemeenschap te verhogen, zowel voor vrouwen als voor mannen.
Met andere woorden, bekkenspieren in goede vorm = efficiënte genitaliën!
Een aantal blogs, websites en forums op het internet staan vol met uitleg over de juiste manier om Kegel oefeningen te doen. Omdat het doel altijd hetzelfde is, lijkt het erop dat al deze verschillende methodes gebaseerd zijn op dezelfde praktijken.
In het algemeen zijn hier de verschillende elementen om rekening mee te houden:
Bij SpecialHomme zijn we vooral geïnteresseerd in deze methode omdat het, naast de producten en oplossingen die al getest zijn op deze site, een natuurlijke, zelfs gratis manier is om je seksleven te verbeteren.
Als man is het belangrijk om een bekkengymnastiek routine aan te nemen. Dit zal aanzienlijk helpen om de prestaties van de penis te ontwikkelen. Als je last hebt van vroegtijdige zaadlozing, wordt geslachtsgemeenschap psychologisch een zware beproeving. Kegeloefeningen controleren de pubococcygeale spieren zodat de ejaculatie onder controle kan worden gehouden en de erectie kan worden verlengd.
Om te begrijpen wat er gebeurt tijdens de zaadlozing, raden we je aan om ons artikel over vroegtijdige zaadlozing te lezen.
Met regelmatige lichaamsbeweging zijn de resultaten zeer reëel. Bekijk deze video waarin seksuologe Catherine Solano een uitgebreid overzicht geeft van seksuele oefeningen om seksuele prestaties te verbeteren. De seksuologe was te gast in het programma “Le Grand Direct” van Europe 1 en legde duidelijk uit wat Kegel-oefeningen zijn.
Ze wijst zelfs duidelijk op het verschil tussen “knijpen in de billen” en “knijpen in het perineum” bij het ophouden van urine. Het is van vitaal belang dat een patiënt zich bewust wordt van deze specifieke spieren. Solano haalt een onderzoek aan waarin 40% van de betrokken mannen hun erectievermogen terugkreeg na een periode van 3 tot 6 maanden. Ze besluit met te benadrukken dat, hoewel deze spiertraining niet nodig is voor mannen die geen problemen hebben, het de moeite waard is om het regelmatig te oefenen.
Tip: Stel je voor dat je longen in je bekken zitten: ontspan je perineum als je inademt en trek het samen als je uitademt.
Belangrijk:
Denk er altijd aan om je blaas te legen voordat je Kegel-oefeningen uitvoert. Als je deze oefeningen doet als je blaas vol is, kunnen je bekkenspieren verzwakken, waardoor je kwetsbaarder wordt voor urineweginfecties.
Doe ook geen Kegel-oefeningen terwijl je aan het plassen bent, behalve als je je bekkenspieren probeert te lokaliseren. Het onderbreken van de urinestroom kan leiden tot blaasontsteking.