Een betrouwbare bron voor veel onderwerpen.
Velen van ons onderschatten het verband tussen stress en afvallen en blijven denken dat gewichtstoename vooral te wijten is aan wat we eten.
Dit is echter niet altijd waar en psychologische factoren kunnen een zeer bepalend effect hebben op ons gewicht en onze gezondheid in het algemeen.
Laten we eens kijken naar de effecten van stress op gewicht.
Stress is een integraal onderdeel van ons dagelijks leven geworden.
Laten we eerlijk zijn, het is zeldzaam om een dag door te komen zonder geconfronteerd te worden met een stressvolle situatie. En het is duidelijk dat deze gemoedstoestand niet alleen negatieve gevolgen heeft voor onze gezondheid, maar ook voor ons gewicht.
Als algemene regel, en om het verband tussen deze psychologische factor en gewicht beter te begrijpen, moet je weten dat wanneer iemand geplaagd wordt door deze gemoedstoestand, hij zijn toevlucht zoekt tot eten. En niet alleen eten ze meer dan normaal, ze hebben ook de neiging om voedsel te eten dat overmatig veel calorieën en suiker bevat.
Dit creëert een vicieuze cirkel waaruit het moeilijk zal zijn om te ontsnappen.
Je hebt stress, je eet meer, je voelt je schuldig, je hebt nog meer stress en je eet nog meer.
Om het belang van deze factor in gewichtsbeheersing te bepalen, werd een studie [1] de bidirectionele effecten van werkstress op de BMI onderzocht bij 7965 Britse ambtenaren (5547 mannen en 2418 vrouwen) in de leeftijd tussen 35 en 55 jaar.
De studie was gebaseerd op het feit dat sommige eerdere onderzoeken zich concentreerden op de algemene associaties tussen werkstress en de body mass index (BMI), waarbij de mogelijkheid werd genegeerd dat stress sommige mensen ertoe kon aanzetten minder te eten en gewicht te verliezen, en anderen ertoe kon aanzetten meer te eten.
De resultaten suggereerden dat het effect van werkstress op gewichtstoename of -afname afhing van de BMI bij aanvang.
Bij magere mensen (BMI <22) was werkstress geassocieerd met gewichtsverlies.
Bij vrijwilligers met een hogere BMI (> 27) was stress echter meer geassocieerd met gewichtstoename.
Met andere woorden, dit verband wordt bepaald door het startgewicht en de lichamelijke conditie van elke persoon.
Cortisol, het stresshormoon, ligt mogelijk aan de basis van gewichtstoename of -terugval.
Volgens onderzoek is het afslankproces zelf een bron van stress voor sommige mensen en kan het leiden tot een stijging van het cortisolniveau. Dit kan op zijn beurt leiden tot resultaten die anders zijn dan verwacht.
De toename van dit hormoon wordt door onderzoekers beschouwd als een factor die bijdraagt aan obesitas.
Wetenschappers hebben geprobeerd de mogelijke verbanden tussen afvallen, cortisol en de hersenen te onderzoeken.
Scheikundige Nancy L. Keim, voedingsdeskundige Kevin D. Laugero en hun collega’s onderzochten verschillende factoren die waarschijnlijk van invloed zijn op het succes van gewichtsbeheersing.
Hun analyse omvatte het evalueren van de besluitvormingspatronen van 29 vrouwelijke vrijwilligers en het beoordelen van veranderingen in hun cortisolniveaus, een hormoon dat geassocieerd wordt met stress. [2]
Het geregistreerde gewichtsverlies en de kwaliteit van het vetverlies (vetmassa of vetvrije massa) varieerde sterk tussen de vrijwilligers.
Deze variatie werd waargenomen ondanks het feit dat de vrijwilligers tijdens de gewichtsverliesfase in wezen hetzelfde voedsel kregen, met uitzondering van het avondeten.
De vrijwilligers verloren tussen 0 en 12,5 kg.
De resultaten suggereren dat toekomstige strategieën voor gewichtsverlies meer gebaseerd moeten zijn op geïndividualiseerde modellen als ze succesvol willen zijn.
Om meer te weten te komen over de cortisolspiegels van de vrijwilligers, verzamelden de wetenschappers speekselmonsters gedurende de dag op twee verschillende data.
Het eerste monster werd genomen aan het begin van het afslankdieet en het andere aan het einde.
Verhoogde cortisolniveaus worden al lang beschouwd als een betrouwbare indicator van psychologische stress, hoewel ze ook door andere factoren kunnen worden veroorzaakt.
Deze psychologische toestand wordt beschouwd als een factor die bijdraagt aan de terugval van oudere mensen in oude eetgewoonten en dus aan het herstel van het gewicht.
“We ontdekten dat de cortisolconcentraties bij onze vrijwilligers over het algemeen stegen van het begin tot het einde van de dieetreductiefase van het onderzoek.
Het dieet kan stressvol voor hen zijn geweest. Ze ervoeren externe controle over wat ze aten, omdat we hen vroegen om alleen de voedingsmiddelen te eten die we hen aanboden.
Bovendien moest iedereen zich 12 weken lang inhouden, behalve misschien tijdens de buffetmaaltijd. Dat is een relatief lange tijd.
Cortisol wordt niet alleen in verband gebracht met stress, maar beïnvloedt ook onze eetgewoonten en de vetstofwisseling in ons lichaam,” zegt Laugero.
“Sommige dierstudies suggereren dat cortisol bijdraagt aan obesitas, maar de associatie blijft onzeker en controversieel”.
Het vraagt tijd en geduld om op dit verband in te spelen. Maar je bent niet alleen in je strijd.
Je kunt natuurlijke ingrediënten gebruiken die stress effectief bestrijden, zodat je je leven weer in eigen hand kunt nemen.
Je kunt ook onderzoeken of je supplementen kunt combineren met ontspannende oefeningen.
Zelfs al is het een kleine verandering in je stressniveau, het kan genoeg zijn om je tijd te geven om na te denken over wat je nu gaat doen.
Naast het nemen van een anti-stress supplement, kun je een voedingsdagboek bijhouden om bij te houden wat je eet.
Je kunt ook vrienden en familie om hulp vragen bij het omgaan met je stress.
Ontspanningstechnieken zijn ook effectief gebleken: yoga, ontspannende muziek, enz.
Er zijn een aantal manieren om stress te verlichten die gratis beschikbaar zijn op internet. Je kunt op onze site zoeken door hier te klikken.